جۇڭگولۇقلار نىمىشقا خۇشال ياشىيالمايدۇ؟

[color=#FF00CC][size=5] توردىكى بىر خەۋەرگە ئاساسلانغاندا،ئامرىكىدا ئېلىپ بېرىلغان بىر سىناقتا ،ئۇلار 22 دۆلەتتىكى يىگىرمە نەچچە مىڭ كىشى ئۈستىدە سىناق ئېلىپ بېرىپ،تۆۋەندىكىدەك نەتىجىگە ئېرىشكەن. ئامرىكىدا 44%كىشى ئۆزىنى خۇشال دەپ قارايدىكەن،ئەنگىلىيەدە 36%،ھىندىستاندا 37%،ئەمما جۇڭگودا بولسا ئاران 9%كىشى ئۆزىنى خۇشال دەپ قارىغان.دىمەك ھەر ئون جۇڭگولۇقنىڭ ئىچىدە ئاران بىرى ئۆزىنى خۇشال دەپ قارىغان. مېنىڭچىمۇ جۇڭگولۇقلارنىڭ تۇرمۇشى بارغانسىرى غەمكىنلىشىۋاتىدۇ،يەنى ۈەمكىن كىشىلەر كۆپىيىۋاتىدۇ،مىخانىكىلاشقانلار كۆپىيىۋاتىدۇ،كۆڭلى تارلار كۆپىيىۋاتىدۇ،كۆپچىلىكنىڭ ئالدىدا ھىجايسىمۇ،ئەمما غەم بېسىۋالغانلار كۆپىيىۋاتىدۇ،بالىلارمۇ غەمكىن،چوڭلارمۇ غەمكىن،پۇلى بولسىمۇ خۇشال بولالمايۋاتىدۇ،ئەمەلدار بولالمىغانلار خۇشال بولالمايۋاتىدۇ،ئەمەلدار بولۇپمۇ خۇشال بولالمايۋاتىدۇ،ئۆزىنىڭ جۇپتىنى تاپالمىغانلار خۇشال بولالمايۋاتىدۇ،تېپىپمۇ «قورشاۋ تام»نىڭ ئىچىگە كىرىپ قالغانلىرىمۇ،خۇشال بولالمايۋاتىدۇ.«خۇشاللىق»زور كۆپچىلىك كىشىلەر ئېرىشەلمەيۋاتقان بىر سۆزگە ئايلىنىپ قېلىۋاتىدۇ،ئۆزىنى ھەقىقىي راھەت ھىس قىلغان،چىن كۆڭلىدىن خۇشال بولۇۋاتقانلار ئازلاپ كىتىۋاتىدۇ. جۇڭگولۇقلار نىمىشقا خۇشال بولالمايدۇ؟ئىنچىكىلىك بىلەن ئىزدەنسەم،بۇنىڭ تۆۋەندىكىدەك سەۋەپلىرى بار ئىكەن. ئەڭ ئاۋال،جۇڭگولۇق ياش-ئۆسمۈرلەر دۇنيادىكى ئەڭ غەمكىن ئۆسمۈرلەر بولۇپ قالماقتا.ھازىر ھەممىسى يالغۇز پەرزەنت،ئاتا-ئانىسىنىڭ «كىچىك قۇياش»ى،ئاغزىنى ئاچسىلا تاماق،قولىنى سوزسىلا كىيىم،ئىشقىلىپ ھەممە نىمىسى تەييار،ئەمما ئۇقۇشنىڭ بېسىمى ئەڭ ئېغىر بولۇۋاتىدۇ.ئاتا-ئانىلارنىڭ بالىسىغا تەلىپى يۇقۇرى،رىقابەت ھەم بەك كۈچلۈك بولۇپ كىتىۋاتىدۇ.ئۆسمۈرلۈك دەۋرى ئەسلى ئەڭ خۇشال،جانلىق،بىغۇبار چاغلار بولۇشى كېرەك ئىدى،ئەمما كىچىككىنە تۇرۇپ پىسخىك بېسىم بەك زور،بۇنداق بېسىمدا قانداقمۇ خۇشاللىق بولسۇن؟!شۇنىڭ بىلەن بىرگە مۇستەقىللىق،ئەركىنلىك،قىزىقىش،خاراكتىر دىگەنلەرنىڭ ھەممىسى غەيرى ئوقۇش رىقابىتى تەرىپىدىن مەھرۇم قىلىنماقتا.كۈندە ئەڭ بالدۇر ئورنىدىن تۇرۇپ،ئەڭ كەچ يىتىشى كېرەك،ئۇقۇش،تاپشۇرۇق،ئىمتىھان،مەشىق،يەنە ئۇنىڭغا قوشۇلۇپ ھەر خىل ئولىمپىك سىنىپلىرى،ئېنگىلىزچە كۈچەيتمە سىنىپلار قاتارلىقلار،ئەسلىدىلا جانلىق بىر بالىنى جانسىز،ھارغىن ھالەتكە چۈشۈرۈپ قويماقتا.ئوقۇغۇچىلىق دەۋر ئەسلى كىشىنىڭ تۇرمۇشىدىكى ئەڭ ھاياتى كۈچكە تولغان،رەڭدار،كىشىلىك تۇرمۇشتىكى ئەڭ مۇھىم جەريانلارنىڭ بىرى بولۇشى كېرەك ئىدى،ئەمما ھازىرقى ئۆسمۈرلەر ناھايىتى روھسىز،ھارغىن،كىشىلىك غورورى دەپسەندە قىلىنغان،قەلبىنى مەغلوبىيەتچىلىك قاپلىغان،ھەتتاكى جىنايەت ئۆتكۈزۈش يولىغا ماڭغان ھالەتتە تۇرماقتا،قانچىلىغان بالىلار مۇشۇنداقتۇ؟! ئىككىنچىدىن،جۇڭگولۇقلارنىڭ «ئائىلە»كۆزقارىشى جۇڭگولۇقلارنى خۇشاللىقتىن مەھرۇم قىلغان،ئائىلە دىگەن ئەسلى مۇھەببەت ئارقىلىق بىرىكىدۇ،مۇھەببەت ۋە خۇشاللىق بولغاندىلا ئائىلە مەۋجۈت بولالايدۇ،بولمىسا قانداقمۇ ئائىلە دەپ پۇت تىرەپ تۇرالايدۇ؟ئەمما ئەنئەنىۋى جۇڭگوچە ئائىلە كۆز قارىشى «مەسئولىيەت»دىگەن سۆزنىڭ ئۈستىگە يۈكلەنگەن،ئەلۋەتتە مەسئولىيەت كەم بولسا بولمايدۇ،ئەمما پەقەت«مەسئولىيەت»نى دەپلا ئائىلە قۇرۇشقا بولمايدۇ.بولمىسا خۇشاللىقتىن قانداقمۇ ئېغىز ئاچقىلى بولسۇن؟ئەگەر قېرىغىچە ئۆيلۈك بولمىسا،باشقىلارنىڭ سوغاق نەزەرىگە ئۇچراپ،تېخىمۇ زور بېسىم پەيدا بولىدۇ. بۇنىڭدىن سىرت،جۇڭگو ئائىلىلىرىدە يەنە بىر خىل ئەھۋال بار،جۇڭگونىڭ ئاياللىرى«ئاياللار ھوقۇقدارلىقى»«ئەر-ئاياللار باراۋەرلىكى»نىڭ ھەقىقىي مەنىسىنى بىلمەيدۇ،ئېرىنى باشقۇرسا،ئۆزىگە يۇۋاشلىق بىلەن قاراتسىلا ،بۇنى ئەر-ئاياللار باراۋەرلىكى دەپ قارايدۇ.شۇنىڭ بىلەن بەزى ئۆيلەردە «خوتۇن زومىگەر»ھالەت شەكىللىنىپ،ئەرلەر تۈزۈك پۇل تاپالمىغاندا،ئۆيدە ئابرويىمۇ بولماي،بۇنداق ئۆيلەردىمۇ خۇشاللىق ئازىيىدۇ.ئەرلەرمۇ شۇنىڭ بىلەن بوشاڭ،ھورۇن بولۇپ قالىدۇ.ئاياللار بولسا ئەسلىدىكى كەمخۇشلۇقىنى ئاز دىگەندەك،ئېرىنىڭ بوشاڭلىقىنى كۆرۈپ،خۇشاللىقىنى تېخىمۇ يوقىتىدۇ.(بۇ خىل ئەھۋالدىمۇ خۇشال بولغان ئاياللارنى ئالجىغان خوتۇن دىيىشكە بولىدۇ). ئۈچىنچىدىن،جۇڭگودا «ئادىمەتچىلىك مۇناسىۋەت»«ئادەمنى ئاساس قىلىش»بەك كەمچىل،بىر مەدەنىيەتلىك جەمئىيەت «ئىنسانىي روھىيەت»نى تەرغىپ قىلىشى كېرەك،ئىندانىي روھىيەتچىلىك دىگىنىمىز،ئىنسانلارنىڭ ئۆزىگە كۈيۈنۈشى «كىشىلىك غورور،قىممەت ۋە تەقدىرىنى قوغداش،كۆڭۈل بۆلۈشنى قوغلىشىش،ئىنسانىيەت قالدۇرغان مەدەنىيەت بايلىقلىرىگە ئەھمىيەت بېرىش،ئىنسانلارنىڭ ئەتراپلىق يىتىلگەن كىشىلىك ئىززىتىگە بولغان جەزىملەشتۈرۈش ۋە شۇنى تىكلەش»تە ئىپادىلىنىدۇ.«ئىنسانىي روھىيەت»چىلىكتە ئاۋال «كىشىنى ئىززەت قىلىش»كېرەك،كىشىنى ئەڭ يۇقۇرى قىممەتكە قويۇپ،ئادەمنىڭ ھاياتلىقنىڭ مەۋجۇتلۇقىنى جەزىملەشتۈرۈش كېرەك،كىشلەرنىڭ روھىي تۇرمۇشىغا كۆڭۈل بۆلۈنۈشى كېرەك،ئىنسانىيەتچىلىك دىگەندەك مەنالار ھازىر تولىمۇ كۆپ كۆرۈنىدىغان بولۇپ قالدى،بۇ بىر ياخشى ئەھۋال،بۇ بىر ئىقتىسادىي قىممەتنى قوغلىشىدىغان جەمئىيەتنىڭ ،كىشىنى ھۆرمەت قىلىدىغان،كىشىلەرنىڭ مۇشۇ خىلدىكى ئۆزگىرىشىگە دىققەت قىلىدىغان جەمئىيەتكە مېڭىۋاتقىنىنى كۆرسىتىپ بېرىدۇ،يەنى جۇڭگونىڭ مەدەنىيەتكە يۈزلىنىپ،ساغلام جەمئىيەتكە قاراپ تەرەققى قىلىۋاتقىنىنى بىلدۈرىدۇ.ئەمما شۇنىمۇ ئىنكار قىلىشقا بولمايدۇكى،جەمئىيىتىمىزدە «ھوقۇقنى ئاساس قىلىدىغان»«تەبىقە تۈزۈم»قاتارلىق ئەھۋاللار ناھايىتىمۇ ئېغىر،بەزىدە كىشىگە جۇڭگونىڭ بىر تەبىقىلىق جەمئىيەت ئىكەنلىكىنىمۇ ھىس قىلدۇرۇپ قويىدۇ،ھالبۇكى تەبىقىلىق جەمئىيەتتە كۆپ قىسىم كىشىلەرنىڭ خۇشاللىقى بولمايدۇ،(پەقەت ئاز بىر قىسىم يۇقۇرى تەبىقىلەرلا خۇشال بولىدۇ) تۆتىنچىدىن،جۇڭگو جەمئىيىتىدىكى «سەمىمىيەتچىللىك»ئەخلاقى مەسىلىسى،ھىچقانداق بىر دەۋىر ھازىرقىدەك سەمىمىيەتچىللىك ئەخلاقسىزلىقى بىلەن تولمىغان ئىدى،كونا ئەخلاق تۈزۈمى بۇزۇپ تاشلاندى،ئەمما يېڭى ئەخلاق تۈزۈمى تېخى تىكلەنمىدى،جۇڭگولۇقلار كونترولسىز ئەھۋالدا تۇرىۋاتىدۇ،ھەممىلا يەرنى ئالدامچىلىق،قويمىچىلىق قاپلىدى،ھەتتا «ئۆز يېقىنلىرىنىمۇ ئالداش»مەسىلىلىرىمۇ يۈز بەردى،تۇرمۇشتا ئالدامچىلىق،يالغان ماللار توشۇپ كەتسە ،يەنە خۇشاللىقتىن ئېغىز ئاچقىلى بولامدۇ؟ بەشىنچىدىن،كىشىلەر دائىم«ساغلاملىق ئەڭ زور خۇشاللىق»دىيىشىدۇ،ئەمما ھازىرقى كىشىلەر ساغلاملىقىدىنمۇ مەھرۇم بولماقتا،مېنىڭچە بۇنىڭ سەۋەبى ئىككى،بىرى،جۇڭگولۇقلارنىڭ پىسخىك يۈكى بەك ئېغىر،كەچكىچە ئۆزىنى باشقىلار بىلەن سېلىشتۇرىدۇ،پۇلنى مۇھىم ئورۇنغا قويىدۇ،ئەمەلنىمۇ مۇھىم بىلىدۇ،ئەمما ساغلاملىقنى،خۇشاللىقنىڭ دەسمايىسىنى بولسا بىر ياققا قايرىپ قويىدۇ،زىيادە خىزمەت،تامىقى نورمالسىز بولۇش قاتارلىق ئەھۋاللارغا ،تۇرمۇشنىڭ زېرىكىشلىكلىكى قوشۇلۇپ،سالامەتلىكىگە زىيان يىتىدۇ.يەنە بىرى،جۇڭگو تەرەققىياتى مۇھىتنى قۇربان قىلغان،دۆلىتىمىزدىكى بۇلغىنىش ئەھۋالى دۇنيا بويىچە ئەڭ ئېغىر،دۇنيادىكى 10 بۇلغانغان شەھەرنىڭ سەككىزى دۆلىتىمىزدە،نۆۋەتتە بۇلغىنىش پەيدا قىلىدىغان كارخانىلارنىڭ سانى 16 مىلىيونغا يىتىدۇ،پۈتۈن مەملىكەتنىڭ ئۈچتىن ئىككى قىسىم ئاھالىسى بۇلغانغان مۇھىتتا ياشاۋاتىدۇ،ھەر يىلى ئۆپكە راكىنىڭ بىمارلىرىلا بىر مىلىيونلۇق سۈرئەتتە ئېشىۋاتىدۇ،مۇھىت بۇلغىنىشى پۇقرالارنىڭ سالامەتلىكىگە ئېغىر زىيان ئېلىپ كەلدى.سالامەتلىكتىن مەھرۇم بولغاندا ،يەنە خۇشال بولغىلى بولامدۇ؟ ئەڭ ئاخىرىدا،جۇڭگولۇقلارنىڭ پىسخىك ساغلاملىقىمەسىلىسى،ئادەم پىسىىك ساغلاملىقىدىن ئايرىلغان ھامان،تۇرمۇشىنى غەمكىنلىك قاپلاپ،ئازاپلىنىپ،ھەتتا نېرۋىسىدىن ئادىشىپ،خۇشاللىقىنى يوقىتىدۇ.ئىسپاتلىنىشىچە،جۇڭگولۇقلار پىسخىك ساغلاملىققا دىققەت قىلىشقا باشلىغان،ئەمما جۇڭگولۇقلارنىڭ پىسخىك ساغلاملىق مەسىلىسى ئىنتايىن ئېغىر ئەھۋالدا تۇرىۋاتىدۇ،ئۆتكەن يىللىق«جەنۇپ كۆزنىكى»يېزىلىشىچە،جۇڭگودىكى نېرۋا كىسەللەر 16مىلىيونغا يەتكەن،بۇنىڭ ئىچىدە بىر مىلىيون 600 مىڭى جەمئىيەت ئامانلىقىغا تەسىر كۆرسەتكەن،نېرۋا كىسىلى جۇڭگولۇقلا ئاسان گىرىپدار بولىدىغان كىسەللىككە ئايلىنىپ قالغان،بىر نېرۋا كىسەل دوختۇرىنىڭ گېپىگە ئاساسلانغاندا:«ھازىرقى جەمئىيەت ئۆزگىرىشىنىڭ تەسىرى 10-20 يىلغىچە ئاندىن بىلىنىدۇ،ئەمما ئۇ چاغدا كىشىلەر بايقاپ ،تەدبىر قوللانغىنىدا ،كىچىككەن بولىدۇ.....»كىشىلەرنىڭ پىسخىك ساغلاملىقى ئالدىنى ئېلىپ داۋالانمىسا،نېرۋا كىسىلىگە ئۆزگىرىدۇ،ھارىزقى جەمئىيەتتە خامۇشلۇق كىسىلى بولغانلار بەك كۆپ،شۇنىڭدىن ئۆزىنى ئۆلتۈرىۋالىدىغانلارمۇ بەك جىق،توردىكى خەۋەرگە ئاساسلانغاندا،ھەر بىر مىنۇتتا بىر جۇڭگولۇق ئۆزىنى ئۆلتۈرىۋالىدىكەن،يەتتە كىشى ئۆزىنى ئۆلتۈرۈش مۇرادىغا يىتەلمەيدىكەن،ناۋادا جۇڭگولۇقلار پىسخىك ساغلاملىقىغا يەنە دىققەت قىلمايدىغان بولسا،كەلگۈسىدە شۇنىڭغا ماس كىسەل بولىدىغانلارمۇ كۆپىيىدۇ،خۇشاللىقمۇ ئۇلاردىن يىراقلىشىدۇ. بۇنىڭدىن سىرت،يەنە باشقا سەۋەپلەر،مەسىلەن ئىتىقاد قاتارلىق سەۋەپلەرمۇ بار.
为什么中国人活得不快乐
　　网上的一则信息：美国最近搞一项各民族快乐指标调查，对２２个国家总共２万多人进行调查，调查结果表明：美国４６％的人认为自己是个快乐的人，英国３６％，印度３７％，而中国，只有９％，只有9%的中国人认为自己是个快乐的人，也就是说，十个中国人中有九个认为自己不快乐。 　　我是觉得中国人活得越来越不快乐了，阴郁沉闷的人越来越多，机械僵化的人也越来越多，狭隘计较的人也越来越多，大庭广众之前挂着一副快乐面具、而实则不快乐的人也越来越多。少年人不快乐，也不快乐，没钱的时候不快乐，而有了钱了也没有快乐；当不上官的不快乐，而升了官的，仍然不快乐；找不着自己的另一半的，不快乐，而找着后进入“围城”的，依然不快乐；“快乐”变成了大多数人很难求得的一个词：很少有真正放放松松地、开开心心地从心底感到快乐。
　　为什么中国人活的不快乐？仔细想来，我认为有这几个原因：
　　首先，中国的少年应该是全世界最不快乐的少年了。别看现在都是独生子，父母捧得跟“小太阳”似的，饭来张口、衣来伸手，物质方面尽量满足、应有尽有，可是读书升学压力大呀，父母都“望子成龙”，教育方面的畸形竞争，少年时期本该是最快乐、无忧无虑、生气勃勃、天真无邪的时期，可是小小年龄就背上沉重的心理压力，人压力太大还何来快乐之有？同时，自主、自由、兴趣、爱好、个性，全因为畸形的升学竞争而被剥夺了。每天最早起床、最晚睡觉，上课，作业、考试，自习，还得外加什么奥林匹克班、英语强化辅导班等等，压得本该生龙活虎的孩子萎靡不振，身心疲惫。学生时代本是人的一生中最富生命力、生命色彩最丰富斑斓、生命成长最重要的一段时间，可是现在的少年，萎靡不振垂头丧气的，自尊个性被压抑的，内心充满失败感的，甚至走上犯罪毁灭道路的，有多少？！
　　其次，中国人的“家庭观”导致中国人在家庭中少有快乐。家庭，本是由于爱情而组合，源于爱情、源于快乐，才组成家庭，如果不快乐，何必还成家？但传统以来中国人的家庭观念总是源于“责任”一词，责任是必不可少，但仅仅因为“责任”而成家，那还有多少快乐？如果迟迟不成家，又得忍受别人多少异样的眼光、和多少心理压力？
　　此外，在家庭中还有一个现象：中国的些许女性，没有正确的理解“女权主义”“男女平等”，以为辖治住丈夫，让丈夫变得乖乖驯服，这才体现男女平等，于是有些女性变成了家中的“河东狮子吼”，男人挣不到大钱的，更是在家里自惭形秽，这样的家庭中便少有快乐了：男人因此变得窝囊压抑没有快乐这就不用说了，而女人呢，其实也不快乐了，面对失去阳刚之气、窝窝囊囊、说话言不由衷的男人，女人会觉快乐吗？（如果这种情形之下觉得快乐的女人那也是变态的女人了）。
　　第三，中国人还是缺少“人文关怀”、“以人为本”。一个文明的社会一定要提倡“人文精神”，人文精神是一种普遍的人类自我关怀，表现为对“人的尊严、价值、命运的维护、追求和关切，对人类遗留下来的各种精神文化现象的高度珍视，对一种全面发展的理想人格的肯定和塑造”。“人文精神”首先是“尊重人”，以人为最高价值，肯定人的生命存在，关心人的精神生活，人文精神这个词，现在出现的频率已越来越高了，这是可喜的现象，标志着一个单纯追求经济利益的社会，开始向着尊重人、关注人这方面转化，这也是中国开始走向文明、健康社会的重要信号。但不可否认我们的社会“以官为本”“等级现象”还是十分严重，有时候甚至让人感觉中国其实还是一个等级社会，而等级社会里的大多数人是不会有真正的快乐的（只有少部分生活在最高顶尖的才有快乐）。
　　第四，中国社会的“诚信”道德问题。没有任何一个时代像这个时代这样诚信道德大滑坡，旧的一套精神道德体系打破了，而新的精神道德体系又没有建立起来。中国人处在失控状态。到处是欺诈，坑蒙拐骗，这些年出现的“杀熟”现象，更是把国人的诚信彻底打破。生活在欺诈中、坑蒙拐骗中、假货泛滥之中的中国人会有快乐吗？
　　第五，人们常说：“健康就是最大的快乐”，而现在的人却越来越失去健康。我认为原因有二：其一，中国人的心理负担太沉重，患得患失，成日拿自己跟别人做比较，赚钱最重要，升官最重要，而把健康，这个快乐之本倒放在其后了，工作过度，饮食不当等等，同时还因为活得压抑，而压抑是会损害身体健康的。其二，中国的很多发展是以牺牲环境为代价的，我国目前的污染是全世界最严重的，全球十大污染城市我国占8个，目前有毒有害企业超过1600万家，全国近2/3的城市人口生活在严重污染的空气环境中，每年仅肺癌患者新增就有100万人！污染严重损害人们的健康和扼杀生命。丧失了健康，哪怕腰缠万贯，还会有快乐吗？
　　最后一点，中国人的心理健康问题。人一旦没有了心理健康，就成日心中阴云密布，惶恐不安，甚至变态失常，还谈得上什么快乐！很多迹象表明，中国人现在已开始注重心理健康了，但是中国人现在的心理问题已经很严重了，这绝不是危言耸听，去年看《南风窗》的一项报到说，中国的精神病人据中国有关权威部门的保守估计已达到1600余万人，其中有160余万对社会治安构成危害，精神疾病已成为中国人最易患的疾病之一。末尾，还引用一精神科医生说的话：“现在的社会变化的影响，在10年至20年之后就会显露出来。但是到那时，即使人们注意到，也已经无法挽回了……”。人们的心理疾患如果不加预防和治疗，就会演变成精神疾病。现在这社会中，得抑郁症的人越来越多，因抑郁症而自杀的人也越来越多，也是据网上的信息说，中国每一分钟就有二人自杀成功、七人自杀未遂。如果中国人再不注重心理调适、心理保健、心理健康，那么未来，得心理疾病、精神疾病的的人只会越来越多，快乐将离中国人越来越远。
　　此外，还有一些别的原因，中国人的失去信仰，中国没有宗教，等等。
مەنبە:[url]http://cafe.pconline.com.cn/topic.jsp?tid=3240907[/url][/size][/color]